فیبروم رحم چیست و چگونه به وجود می آید؟

به نقل از سهند پرس: فیبروم رحم یا فیبروئید رحم، یک نوع شایع از تومور غیرسرطانی است که می‌تواند در داخل و روی رحم رشد کند. فیبروم معمولا اوایل علائمی از خود ایجاد نمی‌کند، اما در صورت بروز علائم، ممکن است شامل خونریزی شدید قاعدگی، کمردرد، تکرار ادرار و درد هنگام نزدیکی جنسی باشد. ارتباطی بین فیبروم و ریسک سرطان وجود ندارد و تقریباً هرگز به سرطان تبدیل نمی‌شوند. بیشتر فیبروم‌های کوچک نیازی به درمان ندارند، اما فیبروم‌های بزرگ‌تر می‌توانند با استفاده از دارو یا جراحی درمان شوند.

فیبروم‌ها به طور عمومی توده‌های گرد و شبیه به گره‌هایی از بافت ماهیچه‌ای صاف به نظر می‌رسند. در برخی موارد، آنها به یک ساقهٔ نازک متصل هستند که ظاهری شبیه به قارچ را به آنها می‌بخشد. همچنین، فیبروم‌ها می‌توانند به صورت یک گرهٔ منفرد، به عبارتی یک توده، یا به شکل خوشه‌ای رشد کنند. خوشه‌های فیبروم می‌توانند قطری داشته باشند که با چشم انسان قابل تشخیص نیستند، از یک میلی‌متر شروع شده و تا بیش از 20 سانتی‌متر یا حتی بزرگتر ادامه یابند.

محل رشد انواع فیبروم

در داخل و خارج رحم، چندین محل وجود دارد که فیبروم‌ها می‌توانند در آنها رشد کنند. مکان رشد فیبروم‌ها، اندازه و تعداد آنها را مشخص می‌کند و تعیین می‌کند که کدام نوع درمان برای شما موثرتر است و آیا درمان ضروری است یا خیر. فیبروم‌ها به طور کلی بر اساس محل رشد خود طبقه‌بندی می‌شوند و این نام‌ها نه تنها محل قرارگیری فیبروم را نشان می‌دهند، بلکه نحوه اتصال آنها را نیز توضیح می‌دهند. برخی از مکان‌های خاص که فیبروم رحم می‌تواند در آنها رشد کند عبارتند از:

Subserosal Fibroids (فیبروم‌های زیرصفاحی):

این نوع فیبروم‌ها در سطح خارجی رحم رشد می‌کنند و ممکن است به ساقه‌ای متصل باشند یا به صورت مستقل درون رحم قرار داشته باشند.

Intramural Fibroids (فیبروم‌های داخلی):

این نوع فیبروم‌ها در دیواره داخلی رحم رشد می‌کنند و می‌توانند اندازه‌های مختلفی داشته باشند.

Submucosal Fibroids (فیبروم‌های زیرغشا):

این نوع فیبروم‌ها در داخل غشا رحم رشد می‌کنند و ممکن است به صورت ساقه‌دار وارد داخل رحم باشند.

Pedunculated Fibroids (فیبروم‌های ساقه‌دار):

این نوع فیبروم‌ها با یک ساقه نازک به رحم متصل هستند و می‌توانند در داخل یا خارج رحم رشد کنند.
همچنین، فیبروم‌ها ممکن است در مکان‌های دیگر نیز رشد کنند، اما مکان‌های فوق بیشترین شیوع را دارند

به نقل از کودک مادر: فیبرم رحم به شکل زیر تشخبص داده می شود:

فیبروم رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟

در بیشتر موارد، فیبروم‌ها در ابتدا به وسیله پزشک در یک معاینه لگنی روتین کشف می‌شوند. پزشک ممکن است در حین معاینه احساس کند که شکل رحم ناهنجار است که نشان‌دهنده وجود فیبروم است. فیبروم می‌تواند در طول معاینه زنان یا در طول مراقبت‌های بارداری کشف شود. اغلب بیماران درباره خونریزی شدید و علائم دیگر گزارش می‌دهند که باعث می‌شود پزشک به وجود فیبروم شک کند. برای تأیید و تعیین اندازه و محل فیبروم، چند آزمایش وجود دارد که قابل انجام است.

علائم فیبروم رحم چیست؟

بیشتر فیبروم‌ها هیچ نشانه‌ای ایجاد نمی‌کنند و نیازی به درمان خاصی جز مراجعه منظم به پزشک ندارند. این فیبروم‌ها به طور معمول اندازه‌ی کوچکی دارند. وقتی شما هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنید، آن را فیبروم بدون نشانه می‌نامند. اما فیبروم‌های بزرگتر ممکن است باعث شوند که شما علائم مختلفی را تجربه کنید، که شامل موارد زیر می‌شود:

• خونریزی سنگین یا دردناک در طول دوره قاعدگی
• خونریزی طولانی‌تر از یک هفته در طول دوره قاعدگی
• خونریزی بین دوره‌های قاعدگی
• نفخ یا احساس پری در پایین شکم
• تکرار ادرار کردن؛ وقتی که فیبروم فشاری به مثانه وارد کند.
• فشار یا درد در منطقه لگن
• درد هنگام رابطه جنسی
• درد در کمر یا پا
• مشکل در گذراندن مزمن
• ترشحات مزمن از واژن
• مشکل در ادرار کردن یا تخلیه کامل مثانه
• افزایش حجم شکم یا بزرگ شدن شکم که باعث می‌شود شکم شبیه به بارداری به نظر برسد.