نیمنگاهی به «جهان با من برقص» | سوژهای که کشته شد! «جهان با من برقص» برای جذب مخاطب از کمدی استفاده میکند اما دست او را از مفاهیم غنی درباره زندگی و مرگ خالی میگذارد. – اخبار فرهنگی – خبرگزاری تسنیم، حمید صنیعی:
سبک ساخت فیلمهای فلسفی با طعم کمدی که میتوان آن را کمدی-فلسفی خواند روش مناسبی برای سینما است که در آن بتوان مفاهیم دشوار یا عمیقی مانند «معنای زندگی» و «مرگ» را به تصویر کشید. ساخت و پرداخت چنین مفاهیمی در سینما باید آسان شود تا مخاطبین بتوانند آن را تماشا کنند. و اگر نه رویکرد خلاف آن با ماهیت سینما که مخاطب پسند است در تضاد است.
از این رو ساخت سینمایی «جهان با من برقص» با این رویکرد که هم مفهوم خواص فهم و عوام پسند بزند مقبول است اما ذکر سه نکته در این باب ضروری است.
اول اینکه طنزِ فیلمهای کمدی-فلسفی باید در خدمت مفهوم و محتوای اصلی فکری فیلم باشد. یعنی جهت طنز و خنداندن مخاطب چیزی جدای از هدف و مقصد نهایی فیلم نباید باشد. اما «جهان با من برقص» از این جهت ضعف جدی دارد. کمدیهای مهمانان فیلم در این راستا نیست بلکه در فضا و عالمی دیگر قرار دارد که جدای از فیلم هم قاب..