فهرست
ژاپنی اما بی مشتری؛ این خودروهای ژاپنی در بازار خریدار ندارند!
ژاپن و خودروهای ژاپنی کیفیت خوب و قابل قبولی دارند اما تاکنون پیش آمده که برخی از محصولات این کشور بی کیفیت باشند و خریداری نداشته باشند.
ژاپن یکی از کشورهایی است که در زمینه صنعت خودروسازی پیشرفت‌های چشمگیری داشته و موفق شده بخش بزرگی از بازار را با محصولات متنوع و با کیفیت خود تصاحب کند. نماد و سنبل دوام و ماندگاری بالای خودروهای این کشور باعث شده تا با هر آب و هوا و اقلیمی سازگار باشند.
خودروهای ژاپنی بی کیفیتی که ارزش خرید ندارند!
از طرف دیگر یکی از فاکتورهای مهمی که خودروهای ژاپنی دارند، قیمت اقتصادی و مقرون به صرفه تر در مقایسه با محصولات دیگر برندهای معتبر دنیا است. بحث قیمت اقتصادی خودروهای ژاپنی در بسیاری از قاره‌ها منجر به استقبال مردم شده است. گفتنی است که ژاپنی‌های زیرک و باهوش نیز ممکن است خودروهایی بسازند که خریداری ندارد و کیفیت آنها بسیار پایین است.
برخی از خودروهای تولیدی این کشور کیفیت و دوام خوبی ندارند و ارزش خرید آنها بسیار پایین ارزیابی می‌شود. محصولات ناموزون و بدفرمی که این کشور دارد، چهره نازیبا و ناخوشایندی به صنعت خودروسازی آن بخشیده است. در این مقاله قصد داریم نگاهی مختصر و گذرا به برخی از خودروهای بد ژاپنی بیندازیم و ببینیم کشوری که در صنعت خودرویی دستی بر آتش دارد، چرا و چگونه چنین خودروهای بی‌کیفیتی را روانه بازار کرده است.
۱. نیسان مورانو
کمپانی نیسان یکی از مشهورترین‌های خودروسازی ژاپن است و محصولات با کیفیت بسیاری دارد. نیسان مورانو یکی از شاسی بلندهای این شرکت است که بسیار محبوب و پرفروش هم بوده و حتی در بازه کوتاهی در کشورمان نیز به تولید می‌رسیده است. اکنون به نظر می‌رسد که این خودرو نمی‌تواند نیازهای مشتریان را برطرف کند.
زمانی که نیسان مورانو تولید شد، سبد محصولات نیسان آنچنان متنوع نبود ولی با گذشت زمان، هم اکنون سبد این کمپانی سرشار از شاسی بلندهای مختلفی شده که می‌توانند ارزش خرید بیشتری در برابر نیسان مورانو داشته باشند. در واقع این خودرو دیگر نمی‌تواند با برادران خود به رقابت بپردازد و قافیه را باخته است.
از طرف دیگر یکی از نقاط ضعف این خودرو، موتور ۶ سیلندر ۳.۵ لیتری آن است که کارآمدی خود را از دست داده است. این موتور قادر به تولید حداکثر ۲۶۰ اسب بخار قدرت خواهد بود. در واقع مشتریانی که قصد خرید این محصول را دارند، می‌توانند با صرف همین هزینه، خودرویی بهتر، کم استهلاک تر و کم مصرف تر خریداری کنند.
۲. رودستر میتسوکا
از دیگر خودروهای ژاپنی کم ارزش و بی‌کیفیت، رودستر میتسوکا است. این خودرو نسخه گران تر و خاص مزدا MX-5 است و هدف از ساخت آن تقلید از بزرگان انگلیسی همچون خودروی مورگان بوده است. اگر بخواهیم دقیق تر ماهیت میتسوکا را بررسی کنیم باید بگوییم خودروی مستقلی به شمار نمی‌رود بلکه یک کیت بدنه برای مزدا MX-5 است.
در حقیقت همان طور که گفتیم رودستر میتسوکا خودروی مستقلی محسوب نمی‌شود و بیشتر از آنکه شبیه سوپراسپرت‌های گران قیمت و خاص باشد، کپی بی‌ارزشی و کم کیفیتی از یک خودروی دیگر است.
۳. سوبارو لورگ
یکی از برندهای مطرح ژاپن که در زمینه ساخت و تولید سدان‌های کارآمد و اسپرت شهرت خوبی دارد، سوبارو است. برای مثال دو محصول این کمپانی یعنی سوارو ایمپرزا و سوبارو لگاسی تجربه لذت بخشی از رانندگی ایمن را برای مشتریان به ارمغان آورده‌اند. اگر تمامی محصولات این شرکت را در یک طرف ترازو قرار دهیم، باید سوبارو لورگ را در طرف دیگر بگذاریم.
در خودروی لورگ نمی‌توان هیچ یک از مولفه‌های موفقیت آمیز برند سوبارو را تماشا کرد. این خودرو مجهز به یک موتور ۱.۵ لیتری ضعیف است که شتاب خوبی هم ندارد و با سواری کسل کننده‌ای که دارد می‌تواند تجربه ناخوشایندی را به راننده بدهد. این حجم از کسالت در حالی است که از دهه ۱۹۹۰ میلادی به بعد، برند سوبارو در تلاش بوده تا خودروهای جذاب و سرگرم کننده راهی بازار کند.
۴. اینفینیتی QX80
حتماً با خودروی نیسان پاترول آشنایی کافی دارید. اینفینیتی QX80 در واقع همان نسخه لوکس و گران قیمت پاترول است که در کشورهای حاشیه نشین خلیج فارس خودروی محبوبی محسوب می‌شود. مشکل اینجاست که این خودرو تمام امکانات و مشخصات فنی نیسان پاترول را دارد اما قیمت آن ۳۰ هزار دلار بیشتر از همتای خودش است و همین باعث می‌شود تا ارزش خرید آن پایین بیاید. از طرف دیگر این خودرو طراحی قدیمی دارد که ممکن است توی ذوق بزند.
۵. سوزوکی ایگنیس
یکی از اقدامات اشتباه شرکت سوزوکی ساخت و تولید مدل ایگنیس بود. در واقع این کمپانی قصد داشت خودرویی بسازد که هم مولفه‌هایی از یک کراس اوور موفق را دارد و هم یک سوپرمینی ولی نتیجه کار خودروی بدترکیب و ناخوشایندی شد که هیچ یک از خصیصه‌های این دو مدل بدنه را ندارد.
سوزوکی ایگنیس متاسفانه نه شبیه یک کراس اوور حداقلی است و نه شبیه به یک سوپرمینی محسوب می‌شود. پیشرانه این محصول قادر به تولید تنها ۸۳ اسب بخار است و می‌تواند در عرض ۱۳ ثانیه از حالت سکون به ۱۰۰ کیلومتر برسد. از طرفی فضای داخلی کابین بی‌کیفیت است و طراحی خوبی ندارد.
۶. دایهاتسو ثور
نامگذاری این خودرو بر اساس یکی از خدایان اسکاندیناوی به نام ثور صورت پذیرفته است. البته عملکرد این خودرو در حد و اندازه یک خودروی لوکس معمولی نیز نخواهد بود و اصلا شباهتی با اسمی که روی آن گذاشته‌اند ندارد. دایهاتسو مجهز به یک موتور یک لیتری است که می‌تواند حداکثر ۹۶ اسب بخار قدرت تولید کند. (به هیچ وجه عملکرد خوبی محسوب نمی‌شود) در کل این خودرو مینی ون به درد بخوری نیست و ارزش خرید بالایی ندارد.