همه چیز درباره Redispersible powder (RDP)

در قرن بیست و یکم، RDP به عنصر حیاتی در بخش‌های مختلف تبدیل شده است و کاربردهای متعددی در زندگی روزمره دارد. RDP یک پودر سفید است که از طریق خشک کردن پاشش (Spray drying) به دست می‌آید. افزودنی‌های پلیمری موجود در بازار به پلمیرهای پراکنده شوند، پودر پلیمری قابل پراکنندگی مجدد (RDPP)، پلیمرهای محلول در آب و پلیمرهای مایع طبقه بندی می‌شوند. RDPP یک امولسیون پلیمری است که با دما و فشار بالا به RDP تبدیل می‌شود و سپس با خشک‌کن های پاششی و عملیات سطحی به مواد رزین ترموپلاستیک پودری تبدیل می‌شود. امروزه تقاضا برای RDP در زمینه های مختلف به دلیل تغییر مطلوب خواص آ‌ن‌ها پس از افزوده شدن به محصولات مختلف رو به افزایش است. RDP درجه بالا از طریق مونومرهای مختلف تولید می‌شود، به طوری که کارایی رزین پودری برای اهداف کاربردی افزایش می‌یابد. RDPP از طریق روش پلیمریزاسیون و خشک کردن پاششی سنتز می‌شود که در ملات و بتن کامپوزیت-پلیمر/پلیمر اصلاح شده کاربرد دارد. انواع مختلف رزین پودری بر پایه لاتکس عبارتند از: کوپلیمر اتیلن-وینیل استات (EVA)، ترپلیمر اتیلن/وینیل کلرید/وینیل لورات (E/VC/VL)، ترپلیمر وینیل استات/اتیلن/وینیل استر. از اسید ورساتیک (VAc/E/VeoVa)، کوپلیمر آکریلات، پلیمر پلی وینیل استات (PVAc)، لاستیک استایرن-بوتادین (SBR) و غیره. در زمینه ساخت و ساز از مخلوط‌های سیمانی اصلاح شده با پلیمر (هیدرولیک) به دلیل خواص منحصر به فردشان استفاده می‌شود. تحقیقات جدیدی در زمینه RDPP انجام شده است، که نشان دهنده تشکیل فیلم پلیمری در ملات سیمانی اصلاح شده با RDPP محلول در آب است. تأثیر غلظت RDPP بر زمان گیرش اولیه و نهایی ملات سیمانی در این زمینه نقش بسزایی دارد. علاوه بر این، ادغام فناوری نانو با سنتز رزین پودری، کاربردهای RDP را در زمینه‌های مختلف دیگر تقویت کرده است. رزین پودری نقش حیاتی در زمینه پزشکی، داروسازی و آرایشی و بهداشتی دارد. در صنایع غذایی از رزین پودری برای افزایش قابلیت نگهداری، دوام و خواص محصول استفاده می‌شود. جهت خرید RDP و استعلام قیمت با همکاران ما در واحد فروش RDP تماس حاصل فرمایید.

اختراعات و توسعه در زمینه RDP

RDP (امولسیون خشک) برای اولین بار توسط Wacker Hemie در دهه 50 اختراع شد. این رزین پودری با حذف مؤلفه آب از امولسیون مادر سنتز شد. پراکندگی رزین پودری در آب باعث ایجاد یک امولسیون پایدار با خواص مشابه امولسیون مادر شد. RDP نسبت به امولسیون مایع بسته‌بندی، دخیره سازی و ارسال ساده‌تری دارد.

امروزه ، زمینه کاربرد RDP به کپسوله سازی دارو ، حامل ذرات عملکردی، چسب کاشی و روکش های معماری گسترش یافته است. برای بهبود عملکرد پودرهای رایج در ساخت و ساز، افزودن مونومرها در تکنیک پلیمریزاسیون امولسیون به دلیل امکان سنجی و مسائل اقتصادی، نسبتاً مناسب است. با ترکیب گروه‌های واکنشی بر روی زنجیره‌های پلیمری، شبکه‌های اتصال دهنده می‌توانند خاصیت مکانیکی فیلم نهایی را بهبود بخشند.

اصطلاح “redispersion” مربوط به “پراکندگی کلوئیدی” است. علوم کلوئیدی تغییر وضعیت کل را به فرم پراکنده و برعکس بررسی می‌کند. پراکندگی کلوئیدی شامل دو بخش است، بخش کل و بخش پراکنده است. حالت پراکنده به معنای یک مرحله واحد است و حالت کل به معنای پایبندی ذرات به یکدیگر در مرحله ماکروسکوپی است. امولسیون قابل تغییر شامل پراکندگی رزین پودر اکریلیک در آب است که یک امولسیون یک فاز برای کاربردهای مختلف مانند: اتصال دهنده برای کاربردهای بتونی، چسب‌ها، کاربردهای رنگ و غیره تشکیل می‌دهد. محصور سازی رنگدانه توسط پلیمریزاسیون امولسیون یک حوزه تحقیقاتی جدید برای تهیه رنگ‌ها می‌باشد. میزان آب در فرمولاسیون امولسیون هزینه حمل و نقل محصول را افزایش می‌دهد. بدین ترتیب تهیه مقادیر پلیمری با محتوای آب کمتری یا رزین پودریP از طریق خشک کردن مقرون به صرفه است. درجه Redispersion عملکرد رزین پودری را در بخش‌های مختلف تعیین می‌کند. افزایش اندازه ذرات معمولاً توانایی جریان آزاد رزین پودری را افزایش می‌دهد و از تولید گرد و غبار ‌می‌کاهد. TG (دمای انتقال شیشه‌ای) پودرها وابسته به ترکیب مونومر آن‌ها است و به طور کلی بیشتر از 208 درجه سانتیگراد است.

کاربردRDPP  در حوزه ساخت و ساز

متداول ترین اصلاح کننده‌ها در زمینه های ساخت و ساز پلیمرها هستند. پلیمرهایی که در حوزه ساخت و ساز استفاده می‌شوند عبارتند از: پلیمرهای پراکنده شونده در آب، پلیمرهای جامد (RDPP و گرانول‌های خاص)، رزین‌های مصنوعی مایع و محلول‌های پلیمری.  نفوذ آب در بتن می‌تواند باعث تخریب ویژگی‌های مکانیکی شود، که تأثیر عمده ای بر عمر خدمات سازه های کرت دارد. از این رو، از ترکیبات مختلف RDPP در سیستم‌های مبتنی بر سیمان پورتلند برای اصلاح طراحی ساختار منافذ و کاهش نفوذ آب به ملات استفاده می‌شود. ترکیبات RDPP می‌توانند مقاومت آب و دوام ملات را به طرز چشمگیری تقویت کنند. علاوه بر این، افزودنی RDPP  بر خواص دیگر مانند مدول کشش، استحکام پیوند، مقاومت یخ زدگی و مقاومت در برابر خوردگی تأثیر می‌گذارد. برای 50 سال گذشته، کامپوزیت‌های سیمان بتنی-پلیمر که دارای ملات پلیمری، PMC و PIC هستند در سطح جهان سنتز می‌شوند. ملات بتن قبلاً در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 از جمله موارد سودآور در ژاپن، ایالات متحده و سایر کشورهای اروپایی در نظر گرفته می‌شد. سیمان پلیمری و ملات در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 توسعه یافت و در سال 1970 و در ایالات متحده و در سال 1980 در اروپا و ژاپن به مصالح ساختمانی تبدیل شد. از سال 1960، در ممالک مختلف و در چندین انجمن علمی دانشگاهی در سراسر جهان تعداد زیادی کنگره، بحث و گفتگو، سمینار و کارگاه‌های آموزشی در حوزه کامپوزیت‌های بتنی-پلیمر برگزار شده است. امروزه از RDPP به طور گسترده به عنوان ماده نهایی در ساخت و ساز و ساختمانی مانند مواد ضد آب، مواد کف و چسب کاشی و تقویت سازه‌های بتنی آسیب دیده استفاده می‌شود.  در ۷۰ سال گذشته یا بیشتر، تحقیق و توسعه در حوزه ملات و بتن اصلاح شده با پلیمر در کشورهای مختلف توسعه یافته است. در نتیجه در سال ۱۹۸۰، سیمان و ملات اصلاح شده با پلیمر به ماده غالب در بخش ساخت و ساز و ساختمان تبدیل شد و هنوز هم به عنوان مصالح ساختمانی شناخته و استفاده می‌شود. در بخش ساخت و ساز، ماده اولیه بتن است. فرمولاسیون بتن به مخلوطی از سنگدانه‌های معدنی ریز و درشت و خمیر سیمان پرتلند و آب بستگی دارد. بنابراین، بتن پلیمری بر پایه رزین‌های اپوکسی و پلی استر (ترموست) یک جایگزین مناسب برای بتن است. کامپوزیت‌های بتن پلیمری ترکیباتی هستند که با جایگزینی بخشی از هیدرات بتن در سیمان معمولی یا ملات پلیمری ساخته می‌شوند. کامپوزیت‌های بتن-پلیمر عمدتا بر اساس استانداردهای روش فرآوری به دسته تقسیم می‌شوند: ۱- PMM یا PCM و MC یا PM، ۲- CC و PIM، ۳- PC و PIC.