خودروهای آفرود چینی مثل قارچ سبز می‌شوند؛ در ظاهر آفرودر، در باطن هیچ!

خودروهای آفرود چینی مثل قارچ سبز می‌شوند؛ در ظاهر آفرودر، در باطن هیچ!

بازار خرید و فروش خودروهای آفرودی رونق خوبی دارد منتها خودروهای آفرود چینی همچون قارچ در حال سبز شدن هستند و کمیت را فدای کیفیت کرده‌اند.

امروزه می‌توان گفت که در میان خودروهای آفرودی، اس یو وی‌ها رونق بیشتری نسبت به قبل دارند. اگر نگاهی به بازار این گونه خودروها بیندازیم می‌بینیم که نسل جدید تویوتا لندکروزر ۲۰۲۲ وارد میدان شده، فورد برانکو مجددا قوت گرفته و لندروور دیفندر در شکل و شمایلی کاملا جدید وارد عرصه رقابت شده است.

در بخش مدل‌های لوکس نیز شاهد حضور پر قدرت جیپ گرند واگنییر و نسل جدید رنجروور هستیم. اما آیا این خودروهای ارزشمند و با کیفیت تنها در یک شب طراحی و ساخته شده‌اند؟ پاسخ مسلما خیر است اما بیایید به ادامه بازار خودروهای آفرودی نیم نگاهی بیندازیم و ببینیم که اوضاع از چه قرار است.

خودروهای آفرود چینی فله‌ای وارد بازار می‌شوند

چینی‌ها همواره به بازارهای مختلف ورود پیدا می‌کنند و یکی از این بازارها متاسفانه بازار خودروهای آفرودی است. اگرچه ممکن است در برخی از زمینه‌های صنعت خودرو همچون کراس اوورها یا سدان‌ها فعالیت خوبی داشته باشند اما در حوزه خودروهای آفرودی این گونه نیست.

چین اصولا هر ماه یا هر چند ماه یک بار خودروهای جدیدی را راهی بازار می‌کند و گاها به سیر تولیداتی آنها باید شک کرد. طی چند سال اخیر اگر بازار خودروهای آفرودر را نگاه کنیم، با طیف وسیعی از محصولات چینی مواجه می‌شویم. یکی از مطرح‌ترین برندهای تولید آفرودرها، گریت وال است.

برند لوکس این کمپانی Wey است و همین دو سال پیش بود که خودروی آفرودی و لوکس را تحت عنوان تانک وارد بازار کرد. استقبال بی‌نظیری که از تانک به عمل آمد، باعث شد تا سازندگان آن را در فکر تولید خودروهای بیشتری از قبل بیندازد. تانک از آن به بعد تبدیل به برندی مستقل برای تولید خودروهای آفرودی شد.

پس از شور و شوقی که گریت وال درباره تانک داشت به سرعت خط تولید سری ۵۰۰، ۶۰۰، ۷۰۰ و ۸۰۰ این نمونه را راه‌اندازی کرد و برخی از آنها مطابق با تانک و برخی نمونه نزدیک به تولید این آفرودر بودند. اما سوالی پیش می‌آید و آن این که واقعا ساخت و توسعه یا طراحی خودروهای آفرودی به همین سادگی است؟ یعنی آنقدر این پروسه راحت است که چین توانسته در عرض یک سال، ۶ خودروی آفرودی روانه بازار کند؟

سوال دیگری که پیش می‌آید این است که اگر ساخت و عرضه چنین آفرودرهایی به راحتی آب خوردن است، چرا شرکت‌های مطرح و به نام این حوزه همچون تویوتا سالی شش آفرودر تحویل بازار نمی‌دهند؟ حال جالب اینجاست که خودروسازان چینی پس از ساخت آفرودرهایشان، مدعی رقابت با برندهای مطرحی همچون تویوتا و رنجروور و غیره می‌شوند.

آیا خودروهای آفرودی چینی که در بازار موجود هستند، توانایی‌ها و قدرت و توان عملیاتی آفرودرهای مشهور بازار را دارند؟ البته منکر این قضیه نمی‌شویم که شرکتی همچون گریت وال، تجربه و توان خود را در خوردویی همچون هاوال H9 به رخ کشیده، اما آیا توانایی‌های این خودروساز آنقدر بالاست که می‌تواند در بازه زمانی یک ساله، چندین خودروی آفرودی بسازد؟ اگر این طور است چرا شرکت‌های مطرح این صنعت سال‌ها زمان خود را صرف ساخت یک خودرو می‌کنند و مثل چینی‌ها به صورت فله‌ای تولید خودرو نمی‌کنند؟

شرکت فورد را در نظر بگیرید. این کمپانی برای این که خودروی برانکوی خود را تولید و طراحی کند، سال‌ها نیازهای بازار را زیر نظر داشته و از فروم‌های مختلفی دیدن کرده تا اینکه بتواند نسبت به تولید آن اقدام کند، اما چینی‌ها مثل قارچ خودروهای آفرودی می‌سازند.

اگر بخواهیم از نحوه ساخت خودروهای آفرودی شرکت چینی گریت وال نتیجه‌گیری کنیم، باید بگوییم که این کمپانی تنها کاری که می‌کند این است که روی شاسی نردبانی ثابت، بدنه‌های مختلف سوار می‌کند و سپس با تنظیم ارتفاع از زمین ادعا می‌کند که خودروهای با کیفیتی ساخته است.

معمولا در خودروهای اس یو وی که چینی‌ها می‌سازند، عنصر نوآورانه و جدیدی دیده نمی‌شود و تنها از روی پیکره یک آفرود دیگر، اقدام به تولید آفرودرهای دیگر می‌کنند. تنها کاری که چینی‌ها در آن متخصص هستند، تجهیز کابین به انواع امکانات رفاهی و کابین‌های لوکس است تا بتوانند از موج آفرودسواری که به تازگی بین مردم باب شده نهایت استفاده را ببرند.

شاید بتوان گفت خودروهای آفرودی که چینی‌ها می‌سازند، چندان هم بد نیست و حداقل ظاهر و قدرت لازمه را برای اغلب مشتریان دارد اما تفاوت این محصولات با نمونه‌های خارجی در این است که امنیت و اطمینانی که آنها دارند را نخواهند داشت. نمی‌توان خودرویی که برای تولید آن سال‌ها وقت صرف شده را با خودرویی که یک ساله و حتی کمتر به خط تولید راه پیدا کرده، یکسان دانست.

چینی‌ها افراد باهوش و خلاقی هستند و یقینا کارشان درست است که توانسته‌اند در مدت زمانی کوتاه چنین خودروهایی بسازند، اما اگر قرار باشد چینی‌ها ادعای رقابت با تویوتا و فورد و دیگر برندهای معتبر بازار داشته باشند، آن وقت باید گفت که آفرودرهای چینی توان رقابت نخواهند داشت.

بهتر این است که به جای صرف هزینه و ساخت خودروهای آفرودی فله‌ای که هر روز همچون قارچ سبز می‌شوند، روی ساخت یک خودروی حرفه‌ای و تمام عیار تمرکز کنند تا بتوان آنها را در جرگه آفرودسازان معتبر دانست. چین جمعیت زیادی دارد و مسلما چنین کاری نخواهد کرد و برای این که از گردونه رقابت‌ها به دور نیفتد، همچنان به تولید همین محصولات بی‌کیفیت و متنوع ادامه می‌دهد.

کارخانه‌های خودروسازی چینی در تمام برندها و مدل‌ها همین رویه را دنبال می‌کنند و در کل انبوه‌سازی را ترجیح می‌دهند. آنها به این شعار که «کیفیت مهم است، نه کمیت» بی‌توجه هستند و تقریبا در تمامی بخش‌های صنعت خودرو به راه خود می‌روند. در پایان همان‌طور که قبلا هم گفتیم، خودروسازان چینی کارهای بزرگی می‌کنند و کرده‌اند، اما شاید بد نباشد کمی هم استانداردهای بین‌المللی را رعایت کنند و به جای عرضه قارچ‌مانند خودروهای آفرودی روی کیفیت و اصالت برند خود کار کنند.

منبع گجت نیوز