بررسی نینتندو سوییچ اولد

بررسی نینتندو سوییچ اولد

خرید نسخه‌ی جدید گجت‌ها مانند نینتندو سوییچ اولد کار دشواری است چرا که همیشه به‌طور دقیق مشخص نیست که تغییرات ایجادشده در نسخه‌ی جدید به چه صورت بوده و یا این‌که نسخه‌ی جدید ارزش هزینه‌ی اضافی را داشته باشد.

این موضوع به وضوح در گوشی‌های جدید قابل مشاهده بوده و کم و بیش در کنسول‌های جدید سونی و مایکروسافت نیز به چشم می‌خورد اما نینتندو در کنسول جدید خود کار را برای کاربران آسان کرده است. در واقع تنها تفاوت نینتندو سوییچ اولد با نسخه‌ی اصلی در صفحه نمایش آن است.

این نسخه از کنسول دستی نینتندو که ۳۵۰ دلار قیمت‌گذاری شده، در تمامی بخش‌ها به جز صفحه نمایش با نسخه‌ی عرضه‌شده در سال ۲۰۱۷ یکسان بوده و بازی‌ها را با کیفیتی مشابه اجرا می‌کند.

مطالب مرتبط:

• مقایسه نینتندو سوییچ اولد و نینتندو سوییچ
• مقایسه نینتندو سوییچ با نینتندو سوییچ لایت

همچنین خبری از نرخ فریم بهتر و رزولوشن بالاتر در این نسخه از سوییچ نبوده و عملکرد کنسول نیز دچار هیچ‌گونه تغییری نشده است. البته نینتندو تغییرات کوچکی مانند استفاده از پایه‌ی بهتر و حافظه‌ی داخلی بیشتر را در این نسخه ایجاد کرده اما به‌طور کلی سخت‌افزار دستگاه تفاوتی با نسخه‌های قدیمی‌تر ندارد.

صفحه نمایش

نینتندو در سوییچ اولد از صفحه نمایش ۷ اینچی استفاده کرده و این در حالی است که نسخه اصلی این کنسول از صفحه نمایش ۶.۲ اینچی و نسخه‌ی لایت نیز از صفحه نمایش ۵.۵ اینچی بهره برده‌اند. نینتندو سوییچ اولد ۱۰۲ میلی‌متر طول، ۲۴۲ میلی‌متر عرض و ۱۳.۹ میلی‌متر ضخامت دارد و از این نظر تنها عرض آن ۳ میلی‌متر بیشتر از نسخه‌ی اصلی است. همچنین وزن این کنسول دستی ۴۲۰ گرم می‌باشد.

سایز این صفحه نمایش به خصوص برای بازی‌هایی که رابط کاربری پیچیده‌ای داشته و یا متون زیادی را به نمایش می‌گذارند، بسیار مناسب بوده و میزان روشنایی و شفافیت آن نیز عالی است.

همچنین دقت رنگ بالای این صفحه نمایش در بازی‌های با محیط‌های رنگارنگی مانند Super Mario Odyssey و The Legend of Zelda: Link’s Awakening شما را به وجد خواهد آورد. این موضوع ربطی به جدید و یا قدیمی بودن بازی‌ها نداشته و حتی عناوینی مانند Street Fighter III:Third Strike نیز در این کنسول از لحاظ بصری زیبا به‌نظر می‌رسند.

ویژگی‌های صفحه نمایش نینتندو سوییچ اولد باعث شده تا دقت رنگ سیاه تصویر نیز افزایش پیدا کند. برای مثال، بسیاری از نمایشگرها در نمایش درست و دقیق رنگ‌های سیاه و خاکستری بازی Inside با مشکل مواجه می‌شوند اما نینتندو سوییچ اولد از این مشکل رنج نبرده و حس تاریکی و غم‌انگیزبودن دنیای بازی را به خوبی به شما القا می‌کند.

با این وجود شاید عنوان Metroid Dread، که همزمان با عرضه‌ی سوییچ اولد منتشر شده، بهترین نمونه برای نمایش توانایی‌های صفحه نمایش این کنسول باشد. در این بازی شما به جستجو در غارهای تاریک، جنگل‌های کهن و ساختمان‌های تحقیقاتی غرق‌شده خواهید پرداخت و تفاوت رنگ‌ها در هر منطقه بدون شک شما را شگفت‌زده خواهد کرد.

در بخشی از بازی که شما باید چراغ‌های یک کارخانه‌ی قدیمی را روشن کنید، تغییر محیط بازی از تاریک به روشن به معنای واقعی کلمه خیره‌کننده است.

مطالب مرتبط:

• تاریخچه نینتندو
• مقایسه استیم دک با سوییچ، پلی استیشن ۵ و ایکس باکس سری ایکس

یکی از نکاتی که حتماً باید به آن توجه داشته باشید، مشکل پایداری تصویر و یا سوختگی تصویر در صفحه نمایش‌های اولد است. نینتندو از کاربران خواسته تا از نمایش یک تصویر ثابت برای مدت طولانی در کنسول خودداری کنند تا احتمال ایجاد مشکل سوختگی تصویر کاهش پیدا کند.

طراحی

به جز صفحه نمایش، مهم‌ترین پیشرفت در نینتندو سوییچ اولد مربوط به طراحی آن بوده است. این نسخه از کنسول دستی محبوب نینتندو سرانجام به پایه‌ای مناسب مجهز شده است. عملکرد پایه‌ی نسخه‌‌ی اصلی چندان جالب نبود و احتمال افتادن کنسول از روی آن در هر لحظه وجود داشت اما پایه‌ی جدید نینتندو سوییچ اولد، با طراحی مشابه پایه‌ی تبلت‌های سرفیس مایکروسافت، به‌طور کامل کنسول را در بر گرفته و امکان مشاهده‌ی تصویر از زوایای مختلف را فراهم کرده است.

تغییرات دیگر این کنسول چندان مهم نبوده و نینتندو تنها طراحی دکمه‌‌های آن را به‌روز کرده است. این شرکت همچنین ادعا کرده که بلندگوهای سوییچ اولد صدا را با کیفیت بهتری پخش می‌کنند اما صدای تولیدشده توسط نسخه‌ی بررسی‌شده در این مقاله تنها بلندتر از قبل بود. در طراحی پایه‌ی نینتندو سوییچ اولد نیز از لبه‌های منحنی استفاده شده و نینتندو این بار این پایه را با رنگ سفید عرضه کرده است.

سوییچ اولد همچنین از درگاه اترنت پشتیبانی کرده و قسمت پشتی پایه‌ی آن نیز قابل جداشدن بوده که جابه‌جایی کابل‌ها را آسان‌تر کرده است. شما می‌توانید از این پایه برای نسخه‌ی اصلی نینتندو سوییچ نیز استفاده کنید. علاوه بر این موارد، حافظه‌ی داخلی نسخه‌ی جدید این کنسول نیز به ۶۴ گیگابایت افزایش یافته و شما می‌توانید با استفاده از کارت میکرو اس‌دی آن را تا ۲ ترابایت ارتقا دهید.

کنترلرهای جوی‌ کان نینتندو سوییچ اولد مشابه نسخه‌های قبلی بوده و عمر باتری آن همانند نسخه‌ی سال ۲۰۱۹، بسته به بازی و میزان روشنایی صفحه چیزی بین ۵ تا ۹ ساعت است. همچنین با اتصال کنسول به تلویزیون، بازی‌های با رزولوشن ۱۰۸۰ پیکسل به نمایش درمی‌آیند.

جمع بندی

صفحه نمایش جدید نینتندو سوییچ اولد مهم‌ترین مزیت آن نسبت به نسخه‌ی پایه‌ی این کنسول است. نینتندو سوییچ لایت نسخه ارزان این سری از کنسول‌های دستی نینتندو بوده و امکان اتصال به تلویزیون و نمایشگر را ندارد.

نسخه‌ی پایه‌ی نینتندو سوییچ نیز برای افرادی مناسب است که قصد دارند تا بازی‌های این کنسول را روی تلویزیون اجرا کنند اما نینتندو سوییچ اولد در واقع ترکیبی از دو کنسول قبلی است.

این دستگاه که ۵۰ دلار گران‌تر از نسخه‌ی پایه است، از قابلیت اتصال به تلویزیون پشتیبانی کرده و صفحه نمایش اولد آن نیز بهترین تجربه‌ی کار با کنسول‌های دستی را در اختیار شما قرار می‌دهد.

نکات مثبت:

• صفحه نمایش اولد
• پایه‌ی مناسب
• حافظه‌ی داخلی بیشتر نسبت به نسخه‌ی پایه

نکات منفی:

• کنترلرهای جوی کان قدیمی
• هیچ پیشرفت تازه‌ای در بخش عملکرد کنسول وجود ندارد

۸/۱۰

نظر شما در مورد کنسول نینتندو سوییچ اولد چیست؟ نینتندو باید چه ویژگی‌هایی را به این کنسول اضافه کند؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

منبع: The Verge–