آمار مشاهدات یوفو چه چیزی در مورد موجودات فضایی به ما می‌گوید؟

آمار مشاهدات یوفو چه چیزی در مورد موجودات فضایی به ما می‌گوید؟

در این مطلب قصد داریم تا نگاهی آماری به موضوع مشاهدات یوفو بیاندازیم؛ به نظر شما ممکن است که این روش بررسی کلید حل معمای ظاهر شدن اشیا پرنده ناشناس در آسمان باشد؟

وقتی صحبت از مشاهدات یوفو یا همان اشیا ناشناس پرنده به میان می‌آید، به یاد شاهدان عینی و خاطرات افرادی می‌افتیم که در زمان و مکانی مشخص، با اشیائی ناشناخته مواجه شده‌اند. این موضوع از اواسط قرن گذشته میلادی توجه زیادی به خود جلب کرده و در همین رابطه قصد داریم تا از دیدی متفاوت، جنبه آماری این قضیه را مورد بررسی قرار دهیم. با ما همراه باشید.

معمولا روش اپیدمی شناسی تکنیکی بوده که در آن دانشمندان با بررسی آمار مربوط به موضوعات مختلف، سعی در رسیدن به نتیجه‌ای خاص دارند و یا تلاش می‌کنند تا از اسرار مختلف و پدیده‌های ناشناخته پرده‌برداری کنند. معمولا این روش توسط متخصصان علوم پزشکی به کار گرفته می‌شود و این دانشمندان با استفاده از آمار و ارقام موجود و با بررسی تعداد افراد مبتلا به یک بیماری خاص در یک منطقه خاص، تصمیم گیری‌های آینده خود را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

به عنوان مثال در مورد موضوع پاندمی کرونا جمع‌آوری هر نوع آماری در مورد وضعیت سلامتی مبتلایان، جنسیت این افراد، محل سکونت آن‌ها، جمعیت منطقه محل زندگی، سن، گروه خون و فاکتورهای بیشمار دیگر تا به امروز به دانشمندان کمک کرده تا در کنار تهیه راهکارها و پروتکل‌های مفید برای کاهش آمار مبتلایان به این بیماری مرگبار دستگاه تنفسی، برای مقابله با کووید ۱۹ و ساخت واکسن این بیماری اطلاعات ارزشمندی را در اختیار داشته باشند.

اپیدمی شناسی و مشاهدات یوفو

حال که با گوشه‌ای از اهمیت موضوع اپیدمی شناسی آشنا شدیم، نوبت آن رسیده تا ارتباط تکنیک مورد نظر با بحث مشاهدات یوفو را بررسی کنیم. در واقع تمامی موارد دیده شدن اشیا پرنده ناشناس هم درست مثل ابتلای افراد به کووید ۱۹، موضوعی قابل اندازه‌گیری و بررسی است. به بیان دیگر با جمع‌آوری آمار مربوط به تعداد مشاهدات یوفو در یک منطقه خاص، فواصل زمانی بین مشاهدات، تعداد افراد ساکن مناطق پدیدار شدن یوفو و مولفه‌هایی این‌چنینی، این امکان فراهم می‌شود تا از زاویه‌ای دیگر به بحث اشیا پرنده ناشناس نگاه کنیم و شاید بتوانیم در نهایت از اسرار این موضوع پرده‌برداری کنیم.

در ابتدا باید تعریف مشخصی از پدیده دیده شدن یک شی ناشناس پرنده داشته باشیم؛ در این وضعیت، یک نفر یا گروهی از افراد شی یا اشیائی معلق و ناشناخته را در آسمان می‌بینند. از طرف دیگر همان‌طور که اشاره شد، فاکتورهایی مانند حضور اشیا در آسمان، تعداد افراد موجود در زمان دیدن یوفو، شرایط محیطی به هنگام ظاهر شدن یوفو و همچنین ذهنیت افراد مورد نظر در رابطه با بحث موجودات فضایی و اشیا ناشناخته در نظریه‌پردازی‌های کارشناسان تاثیر مهمی دارند.

به علاوه طبق تعریف موجود، کلمه یوفو صرفا به دخالت موجودات فرازمینی و آدم فضایی‌ها مربوط نمی‌شود و هر شی از جمله هواپیما، پهپاد، بالون، موشک و اشیا مشابه که در آسمان باشند و از دید افراد روی زمین، ماهیت آن‌ها ناشناخته باشد، می‌توانند به عنوان یوفو دسته‌بندی شوند.

دیدن یوفو در زمان خوش‌گذرانی

به تازگی روزنامه اکونومیست اینفوگرافیک زیر را در مورد بحث مشاهدات یوفو منتشر کرده است:

این اینفوگرافیک بر اساس تازه‌ترین آمار مرکز ملی گزارش‌های مشاهدات یوفو آمریکا تهیه شده و همان‌طور که می‌بینیم، هر روز یک شاهد عینی، به سه قسمت وقت کار کردن، وقت مشروب خوردن و زمان خوابیدن تقسیم شده است. در نگاه اول واضح است که در زمان مصرف الکل و تفریح و خوش‌گذرانی افراد، تعداد موارد مشاهده یوفو بیشتر می‌شود؛ این زمان بین ساعت‌های ۱۷ تا ۲۳ بوده و همان‌طور که می‌دانیم، در چنین ساعاتی افراد معمولا مشغول کار کردن نیستند و به روش‌های مختلف از جمله مصرف الکل خود را سرگرم می‌کنند.

به نظر می‌رسد که روزنامه اکونومیست عمدا قسمت بیشترین مشاهدات یوفو را با عنوان زمان مشروب خوردن مشخص کرده و این اقدام باعث می‌شود تا مخاطب پیش از هر چیزی بحث دیدن اشیا پرنده ناشناس را به توهمات افراد نسبت دهد. در حال حاضر مخاطبان، مقاله روزنامه اکونومیست را در شبکه‌های اجتماعی خود به اشتراک گذاشته‌اند و این مقاله توجه زیادی به خود جلب کرده است.

حال اگر موضوع را از زاویه دیگری بررسی کنیم، می‌توان گفت که بین ساعت‌های ۱۷ تا ۲۳، شرایط محیطی و تاریکی هوا به نوعی بوده که مشاهده اجسام معلق ناشناخته در آسمان راحت‌تر خواهد بود. همچنین، در این زمان افراد معمولا بیدار هستند و اکثرا هم کسی در این ساعات مشغول کار کردن در مکان‌های بسته نیست و می‌تواند راحت‌تر آسمان و محیط اطرافش را ببیند.

نکات مهم آمار مرکز ملی مشاهدات یوفو

در واقع یک متخصص با دیدن بالا رفتن تعداد مشاهدات در یک بازه زمانی مشخص، در مورد دلیل این اتفاق پرس و جو می‌کند و با در نظر گرفتن این موضوع، هم می‌توان افزایش این قسمت از نمودار را به مصرف الکل نسبت داد و هم می‌توان گفت که بیدار بودن، تاریکی هوا و مشغله کمتر افراد در آن زمان شانس دیده شدن یوفوها را بیشتر می‌کند.

در مقاله اکونومیست به شوخی گفته شده که موجودات فضایی در زمان خواب مزاحم ما نمی‌شوند، اما این موضوع را هم با در نظر گرفتن عدم توانایی افراد در مشاهده نورهای ناشناخته در آسمان به هنگام خواب، می‌توان به راحتی توجیه کرد. از طرف دیگر بسیاری از شاهدان عینی می‎گویند که در هنگام خواب فرازمینی‌ها آن‌ها را گروگان گرفته‌اند؛ البته این موضوع احتمالا به توهمات بین خواب و بیداری نسبت دارد.

به این ترتیب وارد کردن موضوع مصرف الکل در توجیه نمودار روزنامه اکونومیست آن‌قدرها هم اقدام بی‌طرفانه‌ای به حساب نمی‌آید.

نکات جالب‌توجهی در آمار مرکز گزارش‌های مشاهدات یوفو آمریکا وجود دارند که به درک بهتر موضوع اشیا پرنده ناشناس کمک می‌کنند؛ به عنوان مثال آمار نشان می‌دهند که بیشتر موارد دیده شدن یوفو در نزدیکی پایگاه‌های نیروی هوایی ارتش اتفاق می‌افتند. خود ارتش ایالات متحده هم با نگرانی در مورد این مسئله که شاید یوفوها به روسیه یا چین مرتبط باشند، در رابطه با مشاهدات مورد نظر تحقیق کرده‌، اما بررسی‌ها نشان داده که اکثر این اشیا هواپیماهای جاسوسی آمریکایی هستند.

تصورات در مورد ظاهر یوفوها

از طرف دیگر دیده شده که مشاهده اشیا پرنده ناشناس با عبور ماهواره‌ها از آسمان مناطق مورد نظر و یا وجود سیاره زهره در آسمان هم‌زمان بوده و محبوبیت محصولاتی که با نام بالون آرزوها به فروش می‌رسند هم به نوعی به دیده شدن نورهای ناشناخته در آسمان شدت داده است.

جالب است بدانیم که جزئیات اشیا پرنده ناشناسی که توسط شاهدان عینی توصیف می‌شوند هم به تاثیرات فرهنگی و داستان‌های علمی تخیلی نقل شده در این رابطه مرتبط هستند؛ به عنوان مثال در اکثر مشاهدات یوفو افراد می‌گویند که اجسامی به شکل بشقاب پرنده را دیده‌اند و می‌دانیم که شکل دایره‌ای و دیسک مانند بشقاب پرنده‌ها یکی از کلاسیک‌ترین ویژگی‌های ظاهری بوده که در فیلم‌ها و داستان‌های تخیلی به سفینه فضایی موجودات فرازمینی ارتباط داده می‌شود.

در واقع فرهنگ عامه مردم و همچنین داستان‌های تخیلی نقل شده در مورد سفینه آدم فضایی‌ها در طول دهه‌های گذشته از هم تاثیر گرفته‌اند و در حالی که دلیل برای دایره‌ای بودن یوفوها وجود ندارد، دیده شدن اشیا ناشناس دیسک مانند هم نمی‌تواند کاملا یک توهم باشد.

دوم جولای هر سال به خاطر حادثه رازول، به عنوان روز یوفو شناخته می‌شود؛ این حادثه در سال ۱۹۴۷ رخ داد و گفته شده که در آن زمان یک سفینه موجودات فرازمینی در نزدیک منطقه‌ای به نام رازول سقوط کرد. هم‌اکنون و با گذشت بیش از ۶ دهه از این اتفاق، گفته شده که جسم سقوط کرده یک بالون جاسوسی آمریکا بوده که برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد پیشرفت‌های هسته‌ای شوروی سابق ساخته شده بود.

بیشتر بخوانید: حادثه رازول ؛ هر آنچه که باید در مورد جنجال برانگیزترین حادثه سقوط بشقاب پرنده تاریخ بدانید

نتیجه کلی

علاقه‌مندان به پدیده مشاهدات یوفو در دوم جولای هر سال در مورد این موضوع آگاهی‌رسانی می‌کنند و به نظر می‌رسد که بحث اشیا پرنده ناشناس به عنوان یک پدیده روان‌شناختی و فرهنگی کاملا ارزش بررسی را داشته باشد. البته انتظار می‌رود که آگاهی‌رسانی علاقه‌مندان در مورد یوفوها صادقانه و بر اساس عقل و منطق باشد و از طرف دیگر، مخالفان هم تلاش نداشته باشند تا با تفسیر یک‌طرفه آمار، دیده شدن اجسام ناشناخته را به مصرف الکل یا فاکتورهای مشابه ارتباط دهند.

البته با توجه به سابقه درخشان روزنامه اکونومیست می‌توان تصور کرد که هدف اصلی این روزنامه ارتباط دادن مشاهدات یوفو با مصرف الکل و توهمات افراد نبوده، اما از طرف دیگر، در طول تاریخ موارد زیادی از مشاهده اجسام ناشناس در آسمان بوده که تا به امروز هیچ توجیهی در مورد آن‌ها وجود ندارد. با این حال نمی‌توان سریعا هر پدیده مشابهی را به موجودات فرازمینی و آدم فضایی‌ها ارتباط داد.

هرگاه صحبتی در مورد یوفوها به میان می‌آید، همیشه عده‌ای هستند که با اطمینان کامل از این موضوع صحبت می‌کنند و ادعا دارند که مدارک محکم و قابل استنادی در مورد واقعی بودن فرازمینی‌ها موجود است. با این حال تا زمان نگارش این مقاله هنوز هیچ مدرک قابل قبول و شواهد قابل استنادی در این رابطه ارائه نشده و عموم متخصصان، دانشمندان و صاحب‌نظران جهان همچنان در مورد تنها نبودن حیات زمینی در سراسر کیهان شک دارند.

-: گجت نیوز