واکنش شاعران به سخنان عجیب اشرف غنی/ ما دو تن شاخه‌های یک بیدیم
جمعی از شاعران کشور نسبت به سخنان اخیر اشرف غنی درباره دزدیده شدن زبان فارسی توسط ایرانیان، واکنش نشان دادند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان، در اظهاراتی قابل تأمل زبان فارسی را در انحصار افغانستان دانسته و ایرانیان را به نوعی دزد خطاب کرده است. صحبت‌های او واکنش‌های متعددی را در جمع فارسی‌زبانان داشته است. جامعه فرهنگی و ادبی دو کشور در سال‌های گذشته تلاش کرده‌اند تا با در نظر گرفتن اشتراکات، مرزهای ساخته شده میان دو ملت همزبان را کمرنگ‌تر کرده و در وطن واحدی به نام «وطن فارسی» جمع شوند، با وجود این گاه و بیگاه این تلاش‌ها توسط اهل سیاست کمرنگ‌تر شده است.
موسی عصمتی، از شاعران روشندل مشهدی، در ادامه واکنش‌ها نسبت به سخنان اخیر رئیس جمهور افغانستان، این یادداشت کوتاه را در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است:
ما دوتن شاخه‌های یک بیدیم
تا زمانی که باد و طوفان هست
قلب ما تا همیشه گلشهر است
دل ما لعلی از بدخشان هست
مولوی تا همیشه خواهد بود
بلخ، وقتی که در خراسان هست
مولوی را بگو که بعد از این
نی اگر نیست، این نیستان هست
در طی روزهای گذشته ما شاهد دو اظهارنظر از دو مقام عالی رتبه سیاسی ایران و افغانستان بودیم. دو کشور همدل، دو کشوری که در حوزه وطن بزرگِ فارسی جای دارند. اگر خطوط فرضی سیاسی را در نظر نگیریم به نقطه‌ای می‌رسیم که می‌توانیم همدیگر را وطندار بنامیم. این دو اظهار نظر که باعث واکنش های زیادی از دو طرف شد، نشان داد اصحاب فرهنگ و هنر بسیار جلوتر از سیاست پیشگان گام بر می‌دارند و این نوید بخش روزهای روشن برای جامعه فارسی زبانان است و کاش این حساسیت ها که عمدتاً حاکی از همگرایی و همدلی اهالی وطن بزرگ فارسی بود باعث شود سیاست‌مداران محترم این گستره ی پهناور، کمی در بیان نظراتشان سنجیده‌تر عمل کنند تا هیچ‌گاه شاهد رنجش خاطر هموطنان فرهنگی در دو طرف مرزهای سیاسی نباشیم.
***
جعفر رسول‌زاده، از شاعران کشور، نیز با سروده‌ای به این سخنان واکنش نشان داد:
*شکوهمند زبان پارسی
"""""""""""""""""""""""""""""
چون رشته ی مروارید بایسته به زیبایی
آراسته وطناز هرواژه ی رویایی
ای مهر سرافرازان افراشتهتر مانی
چون آینه خورشیدروز نظرآرایی
ای باغ کهن هر روز شیرین دهنی داری
هر ذائقه بپسندد هردست که بگشایی
ای پاک زبان ما ای پارسی شکر
میراث نیاکانی درحکمت و دانایی
شایسته ترین فرهنگ در روح تو سرشاراست
باشوق دل انگیزی دراوج همآوایی
توسکه صاحب جم درکشور اندیشه
شاهان بتو بالیدند درقدروهم افزایی
آوازه ی تو رفته است آنسوتر دریاها
آراسته وسخته باشیوه ی پویایی
درپرده عروس بکر دل بردی ودل دادی
تو خواستنی بودی تن جایی ودل جایی
مردان غیور ایل دررزم رجز خواندند
آن روز که دشمن ها کردند صف آرایی
تو زنده بمان هرچند دوران نفس گیری است
ای حال وهوای عشق ای روح شکوفایی
ای پارسی ای باران ای همهمه امواج
ای آبی آرامش درماندن دریایی
بیگانه چه سردارد تا پای تو بگذارد
حیرت زده افتاده گم کرده شکیبایی
انتهای پیام/