تاریخ انتشار: دوشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۳:۳۰

احتمالا ۱۰۰ کهکشان اقماری در کهکشان راه شیری وجود دارد بررسی جدید دانشمندان آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده اسلک (SLAC) نشان می‌دهد به احتمال زیاد ۱۰۰ کهکشان اقماری در کهکشان راه شیری وجود دارد.
همانند منظومه شمسی که هر سیاره‌ای از یک یا چند قمر برخوردار است، کهکشان راه شیری نیز دارای اقمار متعدد بوده که برخی از آنها از کهکشان‌های اقماری کوچکتر از خود بهره می‌برند. برخی از دانشمندان بر این باورند که ماده تاریک چنین ساختارهایی را به وجود آورده است و دانشمندان به کمک اقمار کهکشان راه شیری قادر خواهند بود ارتباط میان هاله ماده تاریک و تشکیل کهکشان را بهتر از قبل درک کنند.
کهکشان اقماری چیست؟ به کهکشانی که به شکل مداری دور یک کهکشان بزرگ در حال چرخ باشد، کهکشان اقماری (Satellite galaxy) می‌گویند. چرخش این کهکشان به دلیل کشش گرانشی صورت می‌گیرد و اگر در یک جفت کهکشانی که دارای حالت مداری هستند، یکی از آنها دارای ابعاد بزرگتری از دیگری باشد، کهکشان بزرگ‌تر به عنوان کهکشان اصلی محسوب می‌شود و کهکشان دوم را اقماری می‌نامند.
محققان آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده اسلک و موسسه بررسی انرژی تاریک ..

احتمالا ۱۰۰ کهکشان اقماری در کهکشان راه شیری وجود دارد

بررسی جدید دانشمندان آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده اسلک (SLAC) نشان می‌دهد به احتمال زیاد ۱۰۰ کهکشان اقماری در کهکشان راه شیری وجود دارد.

همانند منظومه شمسی که هر سیاره‌ای از یک یا چند قمر برخوردار است، کهکشان راه شیری نیز دارای اقمار متعدد بوده که برخی از آنها از کهکشان‌های اقماری کوچکتر از خود بهره می‌برند. برخی از دانشمندان بر این باورند که ماده تاریک چنین ساختارهایی را به وجود آورده است و دانشمندان به کمک اقمار کهکشان راه شیری قادر خواهند بود ارتباط میان هاله ماده تاریک و تشکیل کهکشان را بهتر از قبل درک کنند.

کهکشان اقماری چیست؟

به کهکشانی که به شکل مداری دور یک کهکشان بزرگ در حال چرخ باشد، کهکشان اقماری (Satellite galaxy) می‌گویند. چرخش این کهکشان به دلیل کشش گرانشی صورت می‌گیرد و اگر در یک جفت کهکشانی که دارای حالت مداری هستند، یکی از آنها دارای ابعاد بزرگتری از دیگری باشد، کهکشان بزرگ‌تر به عنوان کهکشان اصلی محسوب می‌شود و کهکشان دوم را اقماری می‌نامند.

محققان آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده اسلک و موسسه بررسی انرژی تاریک هم اکنون با بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که در اطراف کهکشان راه شیری کهکشان‌های کم نوری وجود دارند که برای درک ارتباط میان اندازه و ساختار کهکشان‌ها و همچنین هاله‌های ماده تاریک بسیار مفید هستند. این دانشمندان در بررسی‌های جدید خود توانستند کهکشان های اقماری ابر ماژلانی را کشف کنند که اگر این مدل‌ها واقعی باشند، کهکشان راه شیری حداقل از ۱۵۰ کهکشان اقماری کم نور برخوردار است.

ابر ماژلانی بزرگ (LMC) کهکشانی به عنوان سومین کهکشان نزدیک به کهکشان راه شیری محسوب می‌شود و دانشمندان آن را یکی از کهکشان‌های اقماری کهکشان راه شیری می‌دانند. بر اساس نقشه‌برداری آسمانی دیجیتالی اسلون (Sloan Digital Sky Survey) که در اوایل دهه ۲۰۰۰ به ثبت رسید، ۱۰ کهکشان اقماری در راه شیری وجود دارد. پس از آن بررسی دانشمندان افزایش پیدا کرد و آنها متوجه شدند تعداد این کهکشان‌ها به بیش از ۶۰ می‌رسد.

دانشمندان با شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای توانستند میلیون‌ها کهکشان را مورد تحلیل قرار دهند که نتیجه آن درک بیشتر اقمار ابر ماژلانی بزرگ بود. اتان نادلر (Ethan Nadler) نویسنده ارشد این مطالعه عنوان کرد در صورت صحیح بودن این شبیه‌سازی‌ها، در حال حاضر در کهکشان راه شیری حدود ۱۰۰ کهکشان اقماری وجود دارد که این تعداد دو برابر تعداد کهکشانی است که طی سال‌های گذشته توسط دانشمندان کشف شده بود.

خروج از نسخه موبایل